در اين اختراع از يك ميكروارگانيسم مهندسي شده با نام Pichia pastoris نوتركيب كه ژن احياء كننده Cytochrome b5 reductase در آن كلون شده، استفاده گرديده است. ميكروارگانيسم مورد نظر به سلنيوم دي‌اكسيد با حداقل غلظت يك ميلي‌گرم در ميلي‌ليتر مقاوم بوده و از اين لحاظ گزينه¬هاي مناسبي براي ادامه آزمايشات محسوب مي‌شد. نانوذرات توليدي در درون مخمر نوتركيب از ابعاد حدود 150 نانومتر تهيه شد. اين ابعاد در هر سه دستگاه پارتيكل سايزر، ميكروسكوپ الكتروني و ميكروسكوپ اتمي اثبات شد. سميت نانوذرات روي سلول سرطاني T47D نيز نشان داد كه IC50 دي‌اكسيد سلنيوم در حدود 39/8 ميكرومولار در حالي كه سميت نانو ذرات سلنيوم 200 برابر كمتر و IC50 معادل 1929 ميكرومولار است. توجه به اين نكته ضروري است كه سميت داروي استاندارد ميتوگسانترون روي اين دو رده سلولي به مراتب بيشتر بوده و اختلاف معني‌داري (P<0.005) بين تمامي گروهها وجود دارد. توليد نانوذرات سلنيوم در صنايع مختلف خصوصاً در صنايع الكترونيك به عنوان نيمه رسانا اهميت دارد و توليد آن در انحصار چند شركت محدود خارجي مي‌باشد و نه تنها با قيمت بالا به دست مصرف كنندگان مي رسد بلكه در شرايط تحريم دسترسي به آن محدود مي شود. ما با استفاده از يك سيستم بهينه موفق به توليد شديم كه علاوه بر اينكه نتايج حاصله از آن مشابه نتايج بدست آمده از نمونه هاي معتبر خارجي است، قيمت تمام شده آن هم بسيار پايين تر از قيمت نمونه خارجي آن بوده و براي انجام فعاليت هاي پژوهشي و صنعتي مقرون به صرفه خواهد بود.